توصیف های بالا در فاصله نه ماه از دهان ترامپ در مورد رهبر کره شمالی درآمد
و البته کسی هم آنچنان شگفت زده نشد چون جهان با زبان غیر دیپلماتیک ترامپ آشناست. اما همین واقعیت به اندازه کافی برای کره شمالی روشن است که هیچ تضمینی از دولت ترامپ نمی تواند قابل اعتماد باشد.
آیا کره شمالی چشم بر واقعیت بسته و تحت فشار تحریمها و ارعاب گری های ترامپ با پای خود در تله مدل لیبی افتاده است؟ کره شمالی بارها آمریکا را به بازیچه گرفته به گونه ای که این بار به قول ترامپ در مصاحبه اش حاضر شده اعتراف کند که برخلاف سابق عزمش بر خلع سلاح جزم است.
جزییات مذاکرات هنوز معلوم نیست. اما ترامپ عنوان کرد حضور نظامی آمریکا و همچنین تحریمها باقی خواهند ماند. تحریمها با عقب نشینی اتمی کره به مرور برداشته می شوند.
از آنچه ترامپ گفت، برنامه مذکور شباهت زیادی به برجام ایران دارد. خلع سلاح اتمی به راحتی قابل بازگشت نیست اما تحریمها و نقض تضمین‌هایی که فقط روی کاغذ آمده اند هر زمانقابل بازگشت اند و هیچ مرجع قانونی برتر از آمریکا برای تنبیه این کشور در صورت خروج از تعهدات وجود ندارد.
به نظر می رسد که هردو طرف علاقه زیادی به اجرای این شوی بین المللی داشتند. وگرنه بعد از تعطیل کردن آن دوباره آنرا احیا نمی کردند.
ترامپ در آستانه برگزاری انتخابات امسال بایستی خبر خوش موفقیت آمیز ی برای افکار عمومی می داشت خصوصن بعد از اینهمه خرابکاری در روابط با اروپا و کانادا با تاثیرات بالقوه منفی اقتصادی بر کشاورزی و صادرات
از طرف دیگر، رهبر کره شمالی با کشاندن ابر قدرت جهان به پای میز مذاکره و نمایش کماکان مستقیم آن در تلویزیون خود بر خلاف روال سانسور گری سابق به مردمش نشان داد که کره شمالی به یک قدرت غیر قابل اجتناب و بلامنازع اتمی که می تواند رو در رو با آمریکا مذاکره کند شده است.
پس آیا کره آنچه کارت برنده اش بوده است یعنی 20 الی 60 سلاح اتمی را در برابر تعهدات کاغذی آمریکا به باد خواهد داد. یا مدتی را به تخریب سایت های کهنه دیگر می گذارند تا برای تکمیل برنامه های فوق سری اش وقت بیشتری بخرد؟ آیا کره شمالی تسلیم شده است؟
پاسخ به این سوال اگر در نهایت مثبت باشد برای کره شمالی خودکشی است و اگر منفی باشد فریب دیگر برای وقت خریدن که در نهایت به شکست مذاکرات می انجامد. و اگر بین مثبت و منفی باشد که حکایت از روند طولانی مدت تغییر است که در آن صورت در بازه زمانی ۱۰ الی۱۵ ساله ای دهها پیچ و خم و رفت و برگشت خواهد داشت و از عمر دولت ترامپ فراتر خواهد بود
حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی صرفن برای خطر کره شمالی نیست. در جوار چین و روسیه بودن و مراقبت از ژاپن هم هست. آیا آمریکا حاضر می شود در قبال خلع سلاح کره شمالی به حضور زمینی نظامی اش در جوار چین خاتمه دهد؟ پاسخ به این سوال اگر مثبت باشد حکایت از چرخش بزرگی در سیاست خارجی اش دارد که به مثابه ی واگذاری منطقه به چین و روسیه و بی پناه گذاشتن ژاپن است (آنهم توسط جنگ طلب ترین تیمی که دور ترامپ را گرفته!) و اگر منفی٬ به مثابه شکست مذاکرات در نهایت. حتی اگر کره شمالی تصمیم گرفته باشد تا لیبی دوم شود، چین و روسیه از گسترش نفوذ آمریکا در منطقه با هضم دو کره موافق نخواهند بود.
استیلا بر شبه جزیره کره بسیار استراتژیک تر از آن است که از دست برود.
حتی کره جنوبی با داشتن مبادلات تجاری با چین در حدود ۵۰ برابر مبادلات کره شمالی با چین تحت فشار چین خواهد بود.
تنها امید روسیه و چین به مذاکرات کره و آمریکا در پایان یافتن حضور نظامی آمریکا خلاصه می شود. واگر بنا شود که این حاصل نشود، روند کار به احتمال زیاد در نهایت امر بعد از پیش رفت های کوچک و موقت به بن بست میخواهد رسید
اکنون در حال حاضر کیم و دونالد در ماه عسل به سر می برند.
Planet Plunder - چپاول جهانی 